Νέα συγκλονιστικά στοιχεία για τη δράση της αποκαλούμενης «μαφίας» των φυλακών με φερόμενο ως αρχηγό τον έγκλειστο Αλβανό, Κλοντιάν Λεκοτσάι, έρχονται στο φως μέσα από τη δικογραφία που έχει σχηματιστεί για την υπόθεση, την οποία ερευνά ο ειδικός ανακριτής αρμόδιος για θέματα τρομοκρατίας Ευτύχιος Νικόπουλος.
Οι εκβιασμοί των μελών της «εγκληματικής οργάνωσης» ακόμη και σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους, φαίνεται πως ήταν σε ημερήσια διάταξη, όπως τουλάχιστον προκύπτει από την κατάθεση που έδωσε στον ανακριτή στις 19 Μαρτίου, ο αρχιφύλακας, υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας Αντώνης Αραβαντινός.
Όπως προκύπτει από την κατάθεση του Αντώνη Αραβαντινού, ο φερόμενος ως αρχηγός της μαφίας, ο οποίος εκβίαζε τον έγκλειστο Αριστείδη Φλώρου προκειμένου να του αποσπάσει 2 εκατ., εκβίαζε και τον ίδιο επειδή πίστευε ότι προστάτευε τον επιχειρηματία κρατώντας τον στο Ψυχιατρείο των φυλακών. «Μου ζητούσε εξηγήσεις (σ.σ ο Λεκοτσάι) γιατί παραμένει ο Φλώρος στο ψυχιατρείο και δεν τον διώχνω, αντιθέτως τον προστατεύω εκεί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί αυτός να τον εκβιάζει αποτελεσματικά και να πάρει τα λεφτά του» αναφέρει στην κατάθεσή του στον ανακριτή ο κ. Αραβαντινός.
Μάλιστα, ο φερόμενος ως αρχηγός της μαφίας των φυλακών είχε πει στον Άντώνη Αραβαντινό: «Τα δυο ή τρία εκατομμύρια, θα μου τα χρωστάς εσύ, και πρόσεχε από δω και πέρα». Όπως λέει στην κατάθεσή του στον ανακριτή ο σωφρονιστικός υπάλληλος, ο Κλ. Λεκοτσάι ήταν σε θέση να του περιγράψει ακόμη και ποια δρομολόγια κάνουν τα παιδιά του, προκειμένου να πάνε στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
«Συγκλονίστηκα μετά από αυτό» αναφέρει στην κατάθεσή του στον ανακριτή ο Α. Αραβαντινός και προσθέτει: «Όντως ήταν έτσι αυτά που έλεγε (...). Του είπα «άκου ρε, αν είσαι μάγκας και έξυπνος σκότωσε εμένα, γιατί αν πειράξεις έστω και μια τρίχα από τα μαλλιά της οικογένειας μου, ξέρεις ότι μπορώ να μπω σε οποιαδήποτε φυλακή κι αν κρατείσαι και δεν θα 'ρθω να σε σκοτώσω αλλά να σε αφήσω παράλυτο με ένα πιστόλι. Όχι να σε σκοτώσω, αλλά να σέρνεσαι σαν σκουλήκι».
Τη συγκλονιστική απολογία που έδωσε στον ανακριτή ο Αντώνης Αραβαντινός, παρουσιάζει το «protothema.gr».
Συγκεκριμένα, ο σωφρονιστικός υπάλληλος, δέχεται ερωτήσεις από τον ανακριτή για τον Αρ. Φλώρο, ο οποίος επίσης είχε μπει στο «στόχαστρο» του Κλ. Λεκοτσάι και απαντά ως εξής:
Ανακριτής: Στο διάστημα που ήσασταν στο ψυχιατρείο Κορυδαλλού εκρατήθη ο κρατούμενος Αριστείδης Φλώρος;
Αντώνης Αραβαντινός: Ναι εκρατήθη στο ψυχιατρείο, κι αν θυμάμαι καλά, από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο ή Ιούλιο του 2017. Ξαναγύρισε κάποια στιγμή αργότερα, αλλά εγώ είχα φύγει. Πάντως μετά τις 20 Δεκέμβρη 2017, που έφυγα εγώ και το θυμάμαι, γιατί μέχρι τότε δεν είχε έρθει.
Ερώτηση: Γνωρίζετε εάν είχαν επαφές ο κρατούμενος Λεκοτσάι Κλοντιάν με τον κρατούμενο Αριστείδη Φλώρο;
Απάντηση: Επαφές δια ζώσης δεν μπορεί να είχαν γιατί δεν συνέπεσαν να είναι κρατούμενοι στο ψυχιατρείο το ίδιο χρονικό διάστημα. Θυμάμαι ένα διάστημα στα μέσα του 2017, που έγινε πιο γνωστό στην κοινωνία των κρατουμένων των φυλακών και του ψυχιατρείου, ότι ο Λεκοτσάι είχε κάποια εμπλοκή με τον Φλώρο, γεγονός που ήταν αφορμή να παραμένει ο Φλώρος ψυχιατρείο. Εκείνο το διάστημα με πήρε τηλέφωνο ο Λεκοτσάι και επιβεβαιώνοντας την εμπλοκή, μου ζητούσε εξηγήσεις, γιατί παραμένει ο Φλώρος στο ψυχιατρείο και δεν τον διώχνω, αντιθέτως τον προστατεύω εκεί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί αυτός να τον εκβιάζει αποτελεσματικά και να πάρει τα λεφτά του. Και κατέληξε ότι αυτό πρέπει να το κάνω οπωσδήποτε. Του είπα «ρε, πάλι τα ίδια άρχισες;», «τα ίδια, που έλεγες για τον P. Α (σ.σ. αναφέρει το όνομα)»; Του το είπα αυτό, γιατί λίγο καιρό πριν, με είχε ξαναπάρει τηλέφωνο και μου είχε πει να διώξω τον συγκεκριμένο κρατούμενο από το ψυχιατρείο, γιατί έχω μάθει εκεί να προστατεύω τους που@@@δες και δεν μπορεί να τον σκοτώσει εκεί. Κι αν δεν τον διώξω, θα αναγκαστεί να σκοτώσει την μάνα του και για αυτό θα φταίω εγώ. Και τις δύο φορές, είναι αλήθεια, η κουβέντα μας κατέληξε σε εκατέρωθεν βρισιές, με την μόνιμη επωδό του Λεκοτσάι, «εγώ, για καλό σου το λέω». Μετά το τηλεφώνημα που μου έκανε και αναφερόταν στον Φλώρο, κάλεσα στο γραφείο μου τον Φλώρο και του είπα να προσέχει και ο ίδιος, κι ότι εγώ σαν υπηρεσιακός παράγοντας θα κάνω ότι μπορώ κι εγώ με τη σειρά μου και για να τον πείσω να προσέχει του αναφέρθηκα περιληπτικά στο διάλογό μου με τον Λεκοτσάι. Κάποιες μέρες αργότερα, μαθαίνω από πληροφορία ενός κρατουμένου, ότι ο Λεκοτσάι συνομίλησε από το τηλέφωνο του Υπαρχιφυλακείου και με άδεια του υπαρχιφύλακα (...), με τον Φλώρο. Αυτό το έμαθα την επομένη της φερόμενης επικοινωνίας και επειδή τη στιγμή που το έμαθα δεν είχε βάρδια ο υπαρχιφύλακας, φώναξα τον Φλώρο στο γραφείο μου και τον επέπληξα σχεδόν υβρίζοντάς τον, λέγοντάς του «τι κάνεις ρε Φλώρο; εγώ τρέχω να πάρω μέτρα για την προστασία σου από τον Λεκοτσάι κι εσύ μιλάς στο τηλέφωνο μαζί του;». Και μου λέει: «Τί είναι αυτά που λέτε κύριε αρχιφύλακα, δεν μίλησα με τον Λεκοτσάι, ο κ. υπαρχιφύλακας με φώναξε να έρθω στο τηλέφωνο και όταν κατέβηκα στο γραφείο μου είπε, έλα σε θέλει ο Λεκοτσάι, κι εγώ του είπα, δεν θέλω να μιλήσω μ 'αυτόν κι έφυγα». Του είπα: «φύγε και μακάρι για σένα να' ναι έτσι». Όταν συνάντησα τον υπαρχιφύλακα, του είπα «γιατί (...) άφησες τον Λεκοτσάι να μιλήσει με τον Φλώρο; Δεν ξέρεις ότι αυτοί οι δύο έχουν πρόβλημα και γενικώς δεν δίνουμε τα υπηρεσιακά τηλέφωνα να συνομιλούν;» Μου είπε «κύριε αρχιφύλακα δεν το ήξερα, πίστευα ότι μπορεί να γνωρίζονταν έτσι σε ανθρώπινο επίπεδο, θα άκουγα τι θα έλεγαν, θα ήμουν παρών, λάθος μου ενδεχομένως, αλλά να ξέρετε ότι δεν μίλησαν, γιατί όταν ήρθε ο Φλώρος στο γραφείο και του είπα ποιός ήταν, αρνήθηκε να μιλήσει μαζί του». Μετά και από αυτό το γεγονός με ξαναπήρε τηλέφωνο ο Λεκοτσάι και μου είπε, όσο εξακολουθώ να είμαι σε αυτή τη συμπεριφορά, τα δύο ή τρία εκατομμύρια, θα μου τα χρωστάς εσύ, και πρόσεχε από δω και πέρα. Τον έβρισα είναι αλήθεια, κι αυτός άρχισε να μου περιγράφει τι κάνουν τα παιδιά μου και τα δρομολόγια που κάνουν για να πάνε στις διάφορες δραστηριότητές τους. Συγκλονίστηκα μετά από αυτό, γιατί όντως ήταν έτσι αυτά που έλεγε, και βρίζοντάς τον πιο έντονα του είπα «άκου ρε, αν είσαι μάγκας και έξυπνος σκότωσε εμένα, γιατί αν πειράξεις έστω και μια τρίχα από τα μαλλιά της οικογένειάς μου, ξέρεις ότι μπορώ να μπω σε οποιαδήποτε φυλακή κι αν κρατείσαι και δεν θα 'ρθω να σε σκοτώσω αλλά να σε αφήσω παράλυτο με ένα πιστόλι. Όχι να σε σκοτώσω, αλλά να σέρνεσαι σαν σκουλήκι». Ήξερα πλέον, ότι ήμουν απόλυτα στοχοποιημένος από τον Λεκοτσάι και φρόντιζα να μαθαίνω, μέχρι που είναι διατεθειμένος να το πάει. Μάθαινα για τις ευθείες απειλές του στις διάφορες φυλακές που κρατιόταν, μάθαινα για το ενδιαφέρον του αν φοράω ή δεν φοράω αλεξίσφαιρο γιλέκο, μάθαινα επίσης, για τις ενέργειές του να στείλει διάφορα ενεργούμενα του (κρατούμενους) στο Ψυχιατρείο, είτε για τον Φλώρο».
«Συνέχιζε να με απειλεί και να με βρίζει»
Στη συνέχεια της κατάθεσής του ο Αντώνης Αραβαντινός αναφέρει για τον Λεκοτσάι: «Ήμουν σίγουρος ότι με επιβουλεύεται. Η σιγουριά μου ότι με επιβουλεύεται επιβεβαιώθηκε από το τελευταίο τηλεφώνημά του, μετά από κάποιο διάστημα, όπου με πήρε και ήταν εμφανής η προσπάθειά του να με πείσει ότι δεν τρέχει και τίποτα, ότι είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω, ας τελειώσει εδώ αλλά άκου κι εσύ, εγώ δεν έχω τίποτα μαζί σου. Εγώ επειδή ξέρω τον χαρακτήρα του αντρός, είμαι σίγουρος ότι αν του δινόταν η ευκαιρία θα έκανε κάτι εναντίον μου. Η βεβαιότητά μου αυξήθηκε όταν μάθαινα και μετά το υποτιθέμενο συναινετικό τηλεφώνημα, ότι συνέχιζε να με απειλεί και να με βρίζει σε όποιο Κατάστημα Κράτησης κι αν βρισκόταν είτε στα Χανιά, είτε στον Κορυδαλλό».
Όπως αναφέρει ο Αντώνης Αραβαντινός ο ίδιος δεν είχε καμία διαφορά με τον Λεκοτσάι και μάλιστα στο παρελθόν τον είχε βοηθήσει ώστε να μεταφερθεί στις φυλακές της Κέρκυρας. Αναφέρει χαρακτηριστικά στην κατάθεσή του: «Τον βοήθησα, γιατί μέχρι τότε ήταν θιασώτης των πειθαρχείων, όπου κατέφευγε για προστασία από συμπατριώτες του κρατουμένους και με έπεισε ότι η μόνη φυλακή που δεν κινδυνεύει είναι της Κέρκυρας. Γι' αυτό τον βοήθησα».
Ερώτηση: Κατά την άσκηση των καθηκόντων σας στο Ψυχιατρείο αντιληφθήκατε κάποιο ή κάποια επισκεπτήρια στον κρατούμενο Φλώρο που να είναι αξιομνημόνευτα;
Απάντηση: Μέχρι τη δολοφονία του αειμνήστου Ζαφειρόπουλου, δεν θεωρούσα κανένα επισκεπτήριο εκ μέρους των συνηγόρων αξιομνημόνευτο, αφού όλοι όσοι των επισκέπτονταν ήταν πληρεξούσιοι δικηγόροι του. Μετά τη δολοφονία του, προφανώς και θεωρώ δύο επισκεπτήρια αξιοσημείωτα, το ένα, αυτό της επίσκεψης του Ζαφειρόπουλου, την ίδια ημέρα με την δολοφονία του δηλαδή, στις 12 Οκτώβρη, ημέρα Πέμπτη όταν προσερχόμενος για να επισκεφτεί τον Φλώρο χαιρετηθήκαμε, έκατσε στον προβλεπόμενο χώρο που πρέπει να κάτσουν οι δικηγόροι, ενώ αντιθέτως όταν προσήλθε ο Φλώρος, αντί να καθίσει αντικριστά, μεταξύ του διαχωριστικού πλαισίου, πήγε από την μεριά που κάθονται οι συνήγοροι και κάθισε δίπλα του. Εγώ τότε τον παρατήρησα, του ζήτησα να σηκωθεί κι εκείνος προέβαλε κάποιες δικαιολογίες, ότι θα έπρεπε να μιλήσει πιο χαμηλόφωνα με τον δικηγόρο του, αλλά εγώ επέμεινα, να καθίσει εκεί που προβλέπεται και του είπα «μην το παρακάνεις, εδώ δεν κινδυνεύεις, είναι ο θυρωρός εδώ, είμαι εγώ και οι άλλοι κρατούμενοι δεν κατεβαίνουν ανερεύνητοι».
Πράγματι και με την παρότρυνση του συνηγόρου του Ζαφειρόπουλου κάθισε απέναντι, κι όταν τελείωσαν τη συζήτηση, ήρθε στο γραφείο μου ο αείμνηστος Ζαφειρόπουλος και μου είπε «Αντώνη, μην τον παρεξηγείς, φοβάται, ξέρει ότι κάνεις ό,τι καλύτερο εδώ και συνέχισε να τον προσέχεις. Αν κι εγώ του έχω πει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει δεν είναι εδώ, αλλά είναι δύο συνάδελφοί μου» και μου είπε δύο ονόματα. Αυτά τα ονόματα τα συγκράτησα.
Ερώτηση: Μπορείτε να καταθέσετε τα ονόματα αυτά ;
Απάντηση: Όχι, γιατί ουσιαστικά θα είναι ο λόγος μου απέναντι στο λόγο ενός τεθνεότος και δεν είναι κάτι που ξέρω εξ ιδίας αντιλήψεως. Και δεν ξέρω αν θα εξακολουθούσε και τώρα, αν ζούσε, να έχει την ίδια άποψη. Επειδή όμως καταθέτω ως μάρτυρας αλήθειας και δεν θέλω να αποφύγω εντελώς να απαντήσω στο ερώτημά σας, τα ονόματα αυτά μου ταιριάζουν απόλυτα με τα αρχικά γράμματα δύο παραγόντων της δίκης που είναι σε εξέλιξη, κι εννοώ την δίκη σε εξέλιξη με κατηγορούμενο τον Λεκοτσάι για την «Ανθρωποκτονία Ζαφειρόπουλου». Ένα δεύτερο επισκεπτήριο που θυμάμαι και απέκτησε κι αυτό ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μετά τη δολοφονία Ζαφειρόπουλου...».
