Αν υπάρχει κάτι που χαρακτήριζε όλα αυτά τα χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η εικόνα ενός κόμματος «μπετόν». Στην Κουμουνδούρου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, στο Μέγαρο Μαξίμου, ακόμη και στις τοπικές οργανώσεις υπήρχε μια ομοθυμία. Ή τουλάχιστον έβγαινε προς τα έξω ένας ΣΥΡΙΖΑ συμπαγής και μια κυβέρνηση που θύμιζε αυτό που έλεγε κι ο Πολάκης, «το καραβάνι προχωρά κι ας ουρλιάζουν τα σκυλιά».
Ο σοφός λαός λέει «η ομόνοια χτίζει σπίτια, η διχόνοια τα γκρεμίζει» και στον ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν πολύ καλά.
Αμέσως μετά τη νίκη Τσίπρα το 2015 όλες οι γκρίνιες και οι προσωπικές στρατηγικές
σταμάτησαν, τα «καπετανάτα» διαλύθηκαν και τα «μπαϊράκια» έπεσαν, γεγονός που χρεώνεται και στη δύναμη της επιβολής του Πρωθυπουργού.
Αν η κατάκτηση και άσκηση της εξουσίας ήταν η συγκολλητική ουσία, η προοπτική της ήττας είναι αυτή που φέρνει τα πάνω κάτω. Κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αδειάζουν το ένα το άλλο, το ευρωψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος έχει μετατραπεί σε αρένα όπου οι συνυποψήφιοι σκοτώνονται μέχρι τελικής πτώσεως.
Καζάνι που βράζει η Κουμουνδούρου
Ακόμη και στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν βγει εδώ και καιρό τα μαχαίρια με τις μάχες χαρακωμάτων να είναι καθημερινές και με διακύβευμα ποιος θα γίνει πιο «χρήσιμος» στον Πρωθυπουργό.
Είναι απορίας άξιον πώς σήμερα θα στηθεί μια φιέστα για την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ που θα εκπέμπει ενότητα.
Ισως η μόνη που δεν γνωρίζει ότι το κόμμα μοιάζει με καζάνι που βράζει είναι η Ιταλίδα Λουτσιάνα Καστελίνα, που συμβολικά εντάχθηκε στο ευρωψηφοδέλτιο.
Αλλά θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον π.χ. πώς θα υποδεχθούν τον Παναγιώτη Κουρουμπλή όλοι όσοι τον «κρέμασαν στα μανταλάκια» την προηγούμενη εβδομάδα με αφορμή τους εναγκαλισμούς του με τον ακραίο μητροπολίτη Αιγιαλείας, Αμβρόσιο.
Αν μάλιστα τραγουδήσουν το «Bella Ciao» ο Κουρουμπλής αγκαλιά με τον Αρβανίτη, τον Δανέλλη, τον Κούλογλου και τον Μουζάλα, τότε θα πρόκειται για την απόλυτη ανατροπή.
Ομως, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά στην κυβέρνηση. Για πρώτη φορά από το 2015 η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητείται και όταν ραγίζει το γυαλί δύσκολα κολλάει.
Με βάση τις δημοσκοπήσεις για τις εθνικές εκλογές, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει σε μείωση κατά 50% τουλάχιστον των βουλευτικών εδρών. Αναμένεται, επομένως, «σφαγή» σε πολλές περιφέρειες για το ποιος θα επικρατήσει του συνυποψηφίου του.
Ισως γι' αυτό και ο Παύλος Πολάκης κάνει πέτρα την καρδιά του και φεύγει από τα Χανιά, μιας κι εκεί θα εκλεγεί ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτός θα είναι ο Γ. Σταθάκης.
Το τι θα γίνει στη σπασμένη πλέον Β' Αθήνας είναι ένα ερωτηματικό καθώς κορυφαίοι υπουργοί κινδυνεύουν με αφανισμό. Στη δε Βόρεια Ελλάδα η συρρίκνωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών θα γίνει η αιτία να μείνουν εκτός Βουλής κορυφαία ονόματα, ακόμη και υπουργοί.
Ευρωψηφοδέλτιο-τραγέλαφος
Εκεί που συμβαίνουν όμως τραγελαφικές καταστάσεις είναι στο ευρωψηφοδέλτιο. Μια στραβή στη... βάρδια του Παναγιώτη Κουρουμπλή στάθηκε αφορμή να τον «πελεκίσουν» οι... σύντροφοί του. Ο Κώστας Αρβανίτης, νεόκοπος στην πολιτική και αυτοδιαφημιζόμενος ως «κομμουνιστής» ήταν ξεκάθαρος: «Εγώ δεν θα έκανα φωτογραφία, ούτε θα είχα σχέση με τον κ. Αμβρόσιο και ας με έλεγαν κατσαπλιά».
Για να συνεχίσει ακόμη πιο δυναμικά, υπενθυμίζοντας την πολιτική καταγωγή του Παναγιώτη Κουρουμπλή: «Το θέμα για τον κ. Κουρουμπλή είναι γιατί είναι μαζί μας. Εγώ είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ».
Με απλά λόγια: «Τι γυρεύουν οι πασόκοι στην Κουμουνδούρου και λερώνουν την αριστερή συνείδηση;».
Του Αρβανίτη είχαν προηγηθεί κι άλλοι συνυποψήφιοι που εποφθαλμιούν μια θέση στις Βρυξέλλες. Θέση καλά αμειβόμενη και ιδιαίτερα προστατευμένη, ειδικά σε μια χρονική περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάθεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης και θα αναρωτιέται «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις».
Ο Σπ. Δανέλλης π.χ. είπε: «Για τέτοιες κινήσεις δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αδυνατώ να αντιληφθώ πώς ο κ. Κουρουμπλής έκανε τέτοια κίνηση». Ο δε Γιάννης Μουζάλας, στο ευρωψηφοδέλτιο κι αυτός, τόνισε με νόημα: «Αυτή η συνάντηση είναι απαράδεκτη, είναι μία συνάντηση προσβολή προς τον δημοκρατικό κόσμο. Δεν ξέρω γιατί και πώς του ξέφυγε του κ. Κουρουμπλή. Αυτή η συνάντηση προσβάλλει όλους μας, προσβάλλει και τον κ. Κουρουμπλή».
Ο δε Στέλιος Κούλογλου έβαλε και το δίλημμα: «Ή έπρεπε να παραιτηθεί ή έπρεπε να δώσει εξηγήσεις».
Νοικοκυραίοι κατά μουσαφίρηδων
Ολα αυτά μοιάζουν με μια μάχη μεταξύ των... νοικοκυραίων του ΣΥΡΙΖΑ και των μουσαφίρηδων, όσων δηλαδή προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Με ποσοστό κοντά στο 35%, πάνω από 145 βουλευτές στο ελληνικό Κοινοβούλιο και έξι ευρωβουλευτές όλα ήταν καλά. Και οι πασόκοι καλοδεχούμενοι και ο Κουρουμπλής δημοκράτης.
Τώρα όμως πόσους ευρωβουλευτές θα εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ; Σίγουρα όχι έξι, ίσως και κάτω από πέντε, οπότε η μάχη είναι αδυσώπητη και δεν έχει καμιά σχέση με τις σχέσεις... αριστερής συντροφικότητας.
Μέχρι και ο Δημήτρης Παπαδημούλης βγήκε να αποδοκιμάσει τον Κουρουμπλή καθώς οι «κακές γλώσσες» λένε ότι θέλει να εκλεγεί ξανά πρώτος σε σταυρούς και φοβήθηκε τον πρώην υπουργό.
Ισως η πιο χαρακτηριστική «σφαγή» στον ΣΥΡΙΖΑ, ενδεικτική της εικόνας διάλυσης που επικρατεί ενόψει εκλογών, είναι αυτή του Νίκου Παππά. Η υπόθεση του φίλου από τα μαθητικά χρόνια «Μανόλο» Πετσίτη και οι... κακές παρέες με τον δικηγόρο των offshore, Αρτέμη Αρτεμίου, επανέφεραν την γκρίνια προς το πρόσωπο του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής.
Πολλοί θυμήθηκαν μέχρι και το προσωπικό Βατερλώ του υπουργού στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών και άρχισαν να τον αδειάζουν.
Διότι ο Παππάς μπορεί να ήταν η σκιά του Αλέξη Τσίπρα, ο νούμερο 2 της κυβέρνησης, όμως, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι: «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».
