Πέρα από την Καταλονία, οι κάτοικοι της οποίας έχουν ήδη πάρει την απόφασή τους, πληθαίνουν τα μέτωπα ακόμη και στην καρδιά της Ευρώπης, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τα αυτονομιστικά κινήματα.
Ο "ιός" των αυτονομιστών χτύπησε τις τελευταίες μέρες την πόρτα της γειτονικής Ιταλίας, εντείνοντας τους φόβους για γιγάντωση των αποσχιστικών διαθέσεων σε όλη τη Βόρεια Ιταλία.
Τα χθεσινά αποτελέσματα του συμβουλευτικού δημοψηφίσματος δεν άφησαν και πολλά περιθώρια για τους "ενωτικούς", με την κεντρική κυβέρνηση στη Ρώμη να έχει να αντιμετωπίσει εκτός από μία πολιτική κρίση και τα αυτονομιστικά κινήματα. Πολλά από αυτά στηρίζονται από την Λέγκα του Βορρά, ένα κόμμα που λαμβάνει όλο και μεγαλύτερα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις.
Ωστόσο δεν είναι μόνο η γειτονική Ιταλία.
Όπως διαβάζουμε και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η ανησυχία της Βελγικής κυβέρνησης ότι το μικρόβιο της «ανεξαρτησίας» θα μπορούσε να μεταδοθεί από την Καταλονία στη Βελγική Φλάνδρα, αναφέρεται δημοσίευμα της ολλανδόφωνης εφημερίδας της χώρας De Tijd.
Το δημοσίευμα σημειώνει πως οι αποσχιστικές τάσεις τροφοδοτούνται κυρίως από τη διάχυτη δυσαρέσκεια που υπάρχει στη Φλάνδρα για τις μεταφορές πόρων προς το φτωχότερο Νότο. Τέσσερις δεκαετίες τώρα, παρατηρεί η εφημερίδα, το (ακροδεξιό και ξενοφοβικό) Vlaams Belang (Το «Συμφέρον της Φλάνδρας») παλεύει για την ανεξαρτησία συνεπικουρούμενο τα τελευταία χρόνια από το ηπιότερο N-VA («Νέα Φλαμανδική Συμμαχία» /Συντηρητικοί Εθνικιστές), το οποίο πάντως κι αυτό ονειρεύεται μια ανεξάρτητη Φλάνδρα. Προς την κατεύθυνση αυτή το μεγαλύτερο κόμμα της Φλάνδρας υιοθετεί ένα μοντέλο Συνομοσπονδίας, με βάση το οποίο εκχωρείται στις περιφέρειες (Φλάνδρα και Βαλονία) το μεγαλύτερο μέρος των αρμοδιοτήτων που ασκεί αυτή τη στιγμή η βελγική Ομοσπονδία.
Ως εκ τούτου, ο συντάκτης διερωτάται κατά πόσον η Καταλονία θα ανάψει τελικά φωτιά, καθώς ήδη ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνονται να ανησυχούν. Τον ίδιο προβληματισμό εκφράζει και η De Standaard, σχετικά με το ενδεχόμενο το χάος που επικρατεί στην Ισπανία να εμπνεύσει και άλλες ευρωπαϊκές εθνότητες, οι οποίες θα θελήσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Καταλονίας.
Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε, για το συντάκτη, ένα «ντόμινο» δικαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι το μέλλον της Ευρώπης δεν θα αποτελούν πλέον τα έθνη-κράτη αλλά οι μικρότερες περιφέρειες και οι οποίοι κάνουν λόγο για την «εποχή των μεγάλων αποσχίσεων» που βρίσκεται προ των πυλών.
Σκωτία, Νορμανδία και Βρετάνη, είναι μόνο μερικές από τις άλλες περιοχές στην Ευρώπη που ζητάνε πιο έντονα την ανεξαρτησία τους και δεν αποκλείεται ακολουθώντας το παράδειγμα της Καταλονίας να το πράξουν.
Θυμίζουμε μόνο τον σχετικό χάρτη που αναρτήθηκε μόλις λίγες μέρες μετά το καταλανικό δημοψήφισμα και αποτυπώνει το γιατί η Ευρώπη θα πρέπει να θεωρείται ως "ναρκοπέδιο" τη δεδομένη περίοδο.
